Anchorage, Kenai en dan, naar huis
Door: ErikenNelleke
21 Juli 2011 | Verenigde Staten, Ancho
Woensdagmiddag 20 juli, stralend weer in Anchorage, de laatste dag van een mooie reis. Ik zit op een terrasje, Nelleke zoekt nog wat laatste souvernirs. Morgen om 6 uur vliegen, waanzinnig vroeg op dus. Vanavond eten op het terras van ons Alaska Millenium Hotel met uitzicht op een meertje dat als start en landingsbaan voor watervliegtuigen wordt gebruikt. Veel mensen hebben hier hun eigen vliegtuigje hier, met de auto kom je lang niet overal in Alaska.
Afgelopen weekend met Lisanne, een ex-collega van het Sakhalin project die in Anchorage woont, met de camper op stap geweest. Niet op camp site, maar gewoon in de bush, zoals zij gewend zijn. Vanuit Seward een schitterende boottour gemaakt. Gletschers in zee zien afkalven, weer veel bijzondere dieren gezien zoals walvissen, zeeleeuwen, zeeotters en adelaars. Verder op het Schiereiland Kenai gewandeld. Weer prachtig weer, volgens de Alaskanen is het een ongewoon mooie zomer, wat zijn we geluksvogels…
Zondagavond regende het voor het eerst echt pijpenstelen. We konden gelukkig bij Lisanne terecht voor het uitmesten en schoonmaken van de camper. Maandag afscheid genomen van ons trouwe rijdende huisje van de laatste weken. Inleveren ging zonder problemen gelukkig. Met de taxi naar het centrum en toen liepen we toch wat ontheemd door downtown Anchorage. Na koffie en cheesecake bleek Anchorage toch een leuke bloemrijke en best gezellige stad. Een mix van easy going en toch een beetje een pioniersuitraling.
Dinsdag op stap met de auto van Lisanne naar een ‘Gold Creek’. Geprobeerd onze reis terug te verdienen met de goudpan, tevergeefs uiteraard, maar wel leuk. Gemijmerd bij Belluga Point (geen walvissen deze keer) aan Turnagain Arm, de zeearm waar ‘Captain Cook’ voor de zoveelste keer moest omdraaien op zijn zoektocht naar de doorvaart naar de Noordelijke IJszee. Nooit gevonden overigens. Lisanne en Bill vergastten ons die avond op een copieus seafruit diner met oa veel king crab.
En dan… Naar huis, nog een lange vlucht van al met al bijna 20 uur voor de boeg. Het is nog te vroeg om echt terug te blikken, maar het is een geweldige ervaring zo samen door een nieuwe omgeving te reizen. We hebben ruim 7000 km gereden, toch wat meer dan we hadden gedacht. Veel boeiende mensen ontmoet, van een Oostenrijks stel dat al 13 jaar met hun camper over alle continenten rondzwerft, vriendelijke Amerikaanse pensionado’s, Nederlandse emigranten die ons Nederlands horen en een praatje aanknopen, tot trotse Alaskanen die zich anders voelen dan Amerikanen ‘below 48’ en van ons willen weten hoe wij hun land vinden. Op de voor ons normale kibbelpartijtjes na, hebben we in goede harmonie ons rijdende huisje bewoond. We zullen in gedachten nog vaak terugkomen en nog lang nadromen van dit bijzondere gebied, met hartelijke mensen, veel ruimte en een overweldigende natuur
Afgelopen weekend met Lisanne, een ex-collega van het Sakhalin project die in Anchorage woont, met de camper op stap geweest. Niet op camp site, maar gewoon in de bush, zoals zij gewend zijn. Vanuit Seward een schitterende boottour gemaakt. Gletschers in zee zien afkalven, weer veel bijzondere dieren gezien zoals walvissen, zeeleeuwen, zeeotters en adelaars. Verder op het Schiereiland Kenai gewandeld. Weer prachtig weer, volgens de Alaskanen is het een ongewoon mooie zomer, wat zijn we geluksvogels…
Zondagavond regende het voor het eerst echt pijpenstelen. We konden gelukkig bij Lisanne terecht voor het uitmesten en schoonmaken van de camper. Maandag afscheid genomen van ons trouwe rijdende huisje van de laatste weken. Inleveren ging zonder problemen gelukkig. Met de taxi naar het centrum en toen liepen we toch wat ontheemd door downtown Anchorage. Na koffie en cheesecake bleek Anchorage toch een leuke bloemrijke en best gezellige stad. Een mix van easy going en toch een beetje een pioniersuitraling.
Dinsdag op stap met de auto van Lisanne naar een ‘Gold Creek’. Geprobeerd onze reis terug te verdienen met de goudpan, tevergeefs uiteraard, maar wel leuk. Gemijmerd bij Belluga Point (geen walvissen deze keer) aan Turnagain Arm, de zeearm waar ‘Captain Cook’ voor de zoveelste keer moest omdraaien op zijn zoektocht naar de doorvaart naar de Noordelijke IJszee. Nooit gevonden overigens. Lisanne en Bill vergastten ons die avond op een copieus seafruit diner met oa veel king crab.
En dan… Naar huis, nog een lange vlucht van al met al bijna 20 uur voor de boeg. Het is nog te vroeg om echt terug te blikken, maar het is een geweldige ervaring zo samen door een nieuwe omgeving te reizen. We hebben ruim 7000 km gereden, toch wat meer dan we hadden gedacht. Veel boeiende mensen ontmoet, van een Oostenrijks stel dat al 13 jaar met hun camper over alle continenten rondzwerft, vriendelijke Amerikaanse pensionado’s, Nederlandse emigranten die ons Nederlands horen en een praatje aanknopen, tot trotse Alaskanen die zich anders voelen dan Amerikanen ‘below 48’ en van ons willen weten hoe wij hun land vinden. Op de voor ons normale kibbelpartijtjes na, hebben we in goede harmonie ons rijdende huisje bewoond. We zullen in gedachten nog vaak terugkomen en nog lang nadromen van dit bijzondere gebied, met hartelijke mensen, veel ruimte en een overweldigende natuur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
